Documentairemaker Jessica Villerius openhartig over gezondheid: ‘Het ging veel slechter met mij dan mensen weten’
Documentairemaakster Jessica Villerius (44), bekend van producties als De kinderen van Ruinerwold en Emma wil leven, werd getroffen door long covid. In gesprek met De Telegraaf vertelt ze hoe slecht het daardoor met haar ging.
Tijdens de eerste coronagolf in 2020 raakte Jessica besmet met het virus, wat na een hoop gekwakkel leidde tot een langdurig ziekteproces. “Het ging nog veel slechter met mij dan mensen weten,” zegt ze over die tijd. “Er waren periodes dat ik dag en nacht in een donkere kamer lag en niets of niemand in mijn omgeving kon verdragen. Dat hele kleine beetje energie dat ik soms had, stopte ik in mijn werk. Vrienden zag ik soms maanden niet.”
De symptomen die ze beschrijft zijn extreme vermoeidheid, hoofdpijn, overgevoeligheid voor prikkels en een volledig weggevallen focus. “Na een uurtje filmen in een tbs-kliniek viel ik in slaap op de achterbank.”
Door de klachten zag ze zich genoodzaakt om opdrachten af te zeggen, net toen haar carrière op een hoogtepunt zat. In 2021 won ze de Gouden Televizier-Ring voor De kinderen van Ruinerwold, maar kort daarna moest ze haar werk grotendeels neerleggen. “Met pijn in mijn hart moest ik opdrachten afzeggen of uitstellen. Mijn lichaam trok keihard aan de noodrem.”
Hulp vragen
Hoewel Jessica altijd gewend was om zelfstandig te werken, heeft ze in deze periode geleerd om hulp te vragen. “Hulp vragen en mensen inhuren heb ik echt moeten leren.” Inmiddels gaat het dankzij een experimentele behandeling weer beter met haar. “Ik ga echt met stappen vooruit,” zegt ze. Wel blijft ze voorzichtig in haar enthousiasme: “Hoe het nu gaat, zegt niets over morgen.”
Nieuw werk
Jessica heeft inmiddels weer de kracht om aan nieuwe documentaires te werken. In juni verschijnt Dubbel gestraft, het vervolg op Zitten en zwijgen , over seksueel misbruik in de vrouwengevangenis. Of ze ooit over haar eigen ziekteverloop een documentaire zal maken? “Nee, zeker niet. Omdat dat veel te dichtbij komt. Zodra dit achter de rug is, wil ik nooit meer aan deze tijd terugdenken.”
Op haar Instagram blikte de documentairemaakster zaterdag al terug op het artikel. “Dank voor alle hartverwarmende reacties op het artikel! Mensen die mij goed kennen weten dat ik dit bloedspannend vond omdat ik niet als patiënt gezien wil worden. Ik ben niet ‘genezen’ maar ik word wel iedere dag weer meer mezelf na 5 vermoeiende jaren van long covid gezeik. Want gezeik is het.”
Verder schrijft ze “een klein lichtpuntje te willen bieden aan de strijders die nog in het donker liggen”. “Er wordt door veel artsen keihard gewerkt. De mijne zullen binnenkort naar buiten treden over de behandeling die ik mocht testen samen met 110 anderen. Maar eerst willen ze dat het in de basisverzekering gaat vallen zodat het voor iedereen beschikbaar wordt. Als dat zover is, zal ik er uitgebreid over vertellen.”
